Най нам весело буде
Докüть молоді сьме!
После бодрой молодости,
После суветной старости
Вшыткых нас зимля взьме.

Де тоты суть, што до нас
У сьüм світї жили?
Вы на небеса пüдїть,
Через пекло пирийдїть,
Де они вже были.

Наш живüт закуртый є,
Нагло ся кüнчає.
Час надыйде - каждый вмре,
Смирть ушыткых забере,
Жалости ни має.

Слав ся, Академіє,
Побіждая тимінь!
Славте ся, ученикы,
Славте ся, наставникы,
Вы, ги цвіт, - навхтема!

Славте ся, усї дьüвкы,
Файні а убленні!
Треба й жüн туй прославить,
Што прекрасні у любви,
В трудї каждоденнüм!

Най живе наш рüдный край,
И вты, тко ним править!
Слав ся, вшыткый наш народ,
Меценатüв ипный род,
Што навхтема з нами!

Най уд нас ищезне дяс,
Най враг докімлує.
Най пропаде сатана,
Нигда вбы вченик ни знав
Тых, тко з них збыткує!