Истинна история не лем тото, што происходило вікы и вікы тому.

  И вчорашный динь – история.

  А щи кить перепозировати историю русинüв – май давнїшого народа Європы – якому Бог судив жити в самому центрі сиї части світа, урозумієме

вшытку сложнüсть и тяжкüсть нашого бытя як май давного, так днишнього.

  Переповісти - поетично ! - стихами ! – историю рüдного народа лем за час свого живота узявся сїмдисятсїмрüчный русинськый писатиль Юрій Чорі.

  И – переповів: досяг покладеної цїли.

  Жывучи на днишньüв Пüдкарпатськüв Руси чилядь добре знає Юрія Чорі не лем як плодотворного писатиля, автора бüлше гикой сїмдисяти книжок, но и як высокопорядочного чоловіка, истинного патріота рüдного русинського народа и краю.

  Иппен сисї якости – поряднüсть, нискоренüсть, вірнüсть свому рüдному народови – й привели Юрія Чорі щи вüсьüмнадцятьрüчным у совіцькі тюремні лагры.

  Айбо й темниця ни зломила волелюбного русина – герой поемы “Нискореный русин” веде свою боротьбу за низависимüсть рüдного русинського народа … до повної побіды.

  Правда, побіда щи лем у мечтах Юры, айбо каждый, тко прочитать сисю написану кровльов серця книгу, переймеся истиннов віров у завтрашньоє – а. годно быти, щи й днишньоє ! – торжество русинськых идеалüв.

  Щи в самому началї поемы Юра Русин твердо каже лупиголовому представитильови Кыйова:

  Мüй край -

  се Пüдкарпатська Русь

  И была,

  є

  и буде !

  Цинїзм – тüйтакый нацизм ! - Кыйова в удношіню до русинüв – ош такого народа ниє… - здвигає истинну габу боротьбы русинüв за свою низависимüсть.

  Болить серце Юры Русина, ош на його püднüв земли так ся збыткувуть из русинüв украйинські нацїоналїсты:

  Де ни пüдеш –

  по районах

  Всяды вни при власти…

  А коли русины яли ся голосити світови, убращати ся в меженародні правозащитні организациї:

  Кыйов став протестовати,

  Й нас клясти при сьому.

  Поема “Нискореный русин”написана май великым фолклористом нашого краю. Читавучи її, точно видиме, ош вірнов учитильков у творчости Юрія Чорія была русинська народна епічна спüванка, котра розповідає за конкретні историчні события й доносить нам конкретні имена.

  Иппен тому Юрій Чорі з гордостив называть конкретні имена днишньых защитникüв и подвижникüв русинської идеї на Пüдкарпатськьв Руси. Помеже ними и герой поемы Юра Русин, котрому автор подаровав у поемі историю свого житя.

  Интересно зачинена поема й за свойыв стихотворнов ритміков – мінявучи мелодику стиха, автор мінять и настроєвüсть нашого сприйнятя сюжета. А сисе вже є проявом истинного писатильського майстерства.

  И в тот же час поема “Нискореный русин” ни є дїла Юрія Чорі самоцїльов, ай способом высловленя идей, проявом житя, провказом русинської нискорености.

  Юрій Чорі – истинный, великый русинськый патріот.

  Мы ся ним гордиме. И ся схыляєме сперед ним – поетом.

  Иппен сам Юрій Чорі ни схыляться до принижованя себе у якыйись ряд – овüн нам напоминать сячену свічку, яка ни в божому храмі, ай на май чяжкому русинському пути тым яскравіше нам світить, чим бüлше наші нинависникы сївуть сперед нас темноты.

  Мы – русины – идеме за ним, а кить инколи изза русинонинависницької темноты його й ни видиме, та чуєме його нивмираємоє слово.

  Мы – русины ! – йдеме на голос безсмертного русинського слова Юрія Чорі.