Паскудьте ймня моє, брешіть,
Лемзуйте бüлше:
Я – што за мене ни кажіть! –
Намного гüрше.

Извирьхы всї мої гріхы,
Ги слово в ротї:
Ай, я писав такі стихы,
Які м лем хотїв!

Кой им писав русинськый гімн,
Звер им куфайку –
Сятый и світячыйся нїмб
Надїв на лайку!

Тяглися всї до мойых книг,
Най и нифайных:
Критизловали ня при всїх,
Хвалили тайно.

Но, а менї што не кажіть,
И снїг – зеленый:
Кить глядаєте дись ханжüв –
Пüчнїть из мене.

Бо тко бы ня ни обвиняв,
Ош я – падлюка,
Казав им за свиню – свиня!
За суку – сука!

Най ми вты сукы й свиндюхы
Чинять рекламу –
Писати буду я стихы
Навхтема. Амінь.