Вна в потоцї ся мыла гола.
Вода была май чиста вд слыз.
Ай туй повіяв вітер здольü
И в небо платя йüв понüс.

Вна вздріла, ош я позираву,
Почиллинїли вбі щüчкы,
Й просила най йüв назбираву
Из лілії три листочкы.

Файнинькüв, ипнüв, дуже милüв
Задоста было двох листкüв
Вбы цицинята вбі прикрыла,
А тритьый листык льüг долü.

А кой ня цюльовала в губы,
Обы ми вддячити такый,
Я ї притис уд собі грубо
Й на зимлю впали три листкы.

Што дале было – вто там было…
Лем кой вд ріцї йшла через рінь,
Я чув як богу ся молила
Вбы вітер віяв каждый динь.