СПÜВАНКА НА УДКРЫТЯ КНИГЫ

Кой я йсе пишу - щи м живый.
Кой ты йсе читаш - я вже вмерлый.
Сись шор стиха - ош бы сятый! -
Тобі ни явить лик мüй стерлый.

Я - быв! - й ни думав, ош я - є! -
Та й ни гадав, ош я - ни буду!.. -
Лице світилося моє,
И дыхали глубоко груди,

Думкы ройила голова,
Кров тїлом серце розганяло…
И - раз! - лише душа жива…
А тїло - вмерло,
и - пропало…

В сисе повіровати трудно -
Нигде ни видко вже й мüй прах! -
Та як бы вто ни было чудно:
Я єм живый - у сих словах!

А йсї слова мої - РУСИНСЬКІ! -
Сяті, безсмертні наяву.
Ты видиш - читаш йих! - инниськы! -
И я - инниськы! - в них живу!

Попозирайте мüй

старый сайт:
http://gafya.narod.ru/

Дзеркало сайта

http://petrovtsiy.ltd.ua/

Tegs:

русинськи русинські співанки писни пісні фигли колядки, іван петровцій, вірші петровція, іван петровцій біографія, русины народ, закарпатские русины, русины на украине, становище русинів у галичині, галицкие русины, карпатские русины, русины фото, русинське радіо, русины, русини, русинська мова, русинский язык, русинська нація, русинська музика, русинська родина, русинськi співанкы, русинськi стихы, русинська правда, русинская литература, русинська література, русинская поэзия, русинська поезія