На трипитї пупупукав
Тарканистый попікач –
Каждый з успüваных звукüв
Льüг в долоню, ги колач.

А кой буду мати много
Тарканистых колачüв,
Та вже туйкы є нидовго
И менї до богачüв.

Стану я богатым дуже:
Буду істи човколад,
Нюхати пахнячі ружі
И… хоть кого копну в зад!..

Бо я – пан, бо я – богатый!..
А богатым што – мораль?!..
Меже чилядь йдеш пыхатый,
Ги меже овиць – стригаль.

И лем розпростер им рукы
До богатых колачüв,
Й туйкы на! – ни пупупукать
Ни єден з попікачüв…

Я гадав – благоє потя
Голосистый попікач!..
Й туйкы сам умом им протяв:
Попікач, ги всї,– брехач!