Рабськый у русина каждый клїп ока,
Рабськоє в русина каждоє слово:
Своє запрятано в серци глубоко -
Сыпле ся звирьхы покоры полова.

Боже великый, у нас Ты - Єдиный,
Тко нам поможе у нашому горю:
Никай, як любиме наші долины,
Никай, як жалüсні нам наші горы!

Ревно молив ся Тобі наш Духнович,
Хлїбом души воскормивши русина,
Зняв з нашых душ оцїльові заковы,
Айбо в чінчерах упят лебердина...

Біды чужі вд нам прийшли з прийшляками.
Нашу гордыню у кал затоптали .
З Няньом и Мамов сьме сиротюками.
Нашоє ймня вже уд нас удобрали!..

Наші вождї служать чуждüв копійцї,
Й никавуть гамішно - без осоромы! -
Як ся збыткувуть чужинцї-вкрайинці
З русина в рüднüм русинському домі.

Вчуй плач дїтинськый, вчуй плач материнськый,
Допоможи нам, Сятый и Єдиный,
Вбы пуд обновлині стріхы русинські
Стали русинами вчинині стїны!