Махлярь, фіглярь, гулярь, лынгарь,
И – дуже рянный чоловік!-
Прожив свüй коротинькый вік
Так, ги на Всойи жили встарь.

Устарь – в тоту старовину,
Яку вже нигда ни вернеш,
Зо мнов на свальбу, Юрку, йдеш,
И палинку пєш сливляну.

Ты пєш, я пю: мы обає -
Дружбы на свальбі в цімборы! -
Ни кладеме з рук погары,
Бо палинкы туй доста є!

На нас вже сирдяться дружкы,
Ош ся ни твориме на них:
Мы – упивші! - йдеме в сурдик -
Молодюкы!.. лигінчукы!..

Де свальба вта?1.. Де вты дружкы?!
Де суть з сливлянков погары?!..
Лем гробиками из Горы
Здрять наші молоді рокы...