***
Думав им стишкы йсї в смітя шмарити,
Айбо Йося Губерман вповів,
Вбы м набрав у жминї повно гарикüв
Й начинив з них чотыришорüв.

***
Там ссважав им ся, там зашкабрив -
Я ни янгел! - тото видить Бüг:
Ни шкодуву, што м мüг и грішив,
Ай шкодуву того, тко ни мüг.

***
Жив им: то - дрімав, то поспішав…
Думав, кой посїдїв:
Я ни знаву, ци в ня є душа -
Нигда м ї ни відїв.

***
Из житьом на бüй ставу я сміло -
До всього духовного инертный! -
Я ся безпокою лем за тїло,
Бо душа у ня итак - безсмертна!

***
На свому куртому віку
Я свідком быв такых паскудств,
Што на Страшный Суд я ни прийду,
Вбым ни вчинив комусь обиду.

 
***
Кить ни буду ся Бога бояти,
Та вповім му, ош вто ни по дїлу
Мою праведну душу карати
За гріхы мого грішного тїла.

***
Ты задарь так брехливо здриш -
Твоя душа, гикой кырниця! -
Вповіш менї из кым ты спиш,
И я вповім, ош што ти сниться.

***
Вже годен им типир
Без бріхонь вповісти:
Я ненавижу Смирть,
Й тому - чиню дїти!

***
Лем им типирькы осознав,
Ош йде житя все гüрше:
Я многым жити заважав,
А вни менї - щи бüлше!

***
Менї ворожка ворожила тайно,
И дуже тайно ми вповіла,
Ош в мене у житю всьо годно быти файно,
Хоть годно быти й пüлло.

***
Без помылкы м ни прожив и дня:
Раз им быв - ги вüл, раз - ги тиля! -
Правду мавуть вты, што ня хвалять!
Правду мавуть вты, што ня й ганять!

***
Удкрыв для себе я случайно:
Де нас ниє, там дуже файно.
Айбо кить мы хоть раз там были,
И там стає страшенно пüлло.

***
Признаву ся вам, цїмборове:
Кой пю из вами на гостинї,
Та лем по тритьüм погарови
Ставу я истинным русином.

***
При днишньых роздорах признати ся мусиме,
Ош туй, де свüй свойого бє,
Ниє чоловіка май лїпшого вд русина,
Тай гüршого тоже ниє.

***
За дисять пересважаных годüв
На шилиякых зüбранях, в масмедіях,
Трагедія карпацькых русинüв
Бизüвно учинила ся комидійов.

***
Вполудне жабы заквичали,
И стала пікниця пüсна,
Домü побігли галичане -
Русин ся пробудив уд сна!

***
Настройили в нас галичане
Скульптуры свойым истуканам…
Та дасть Господь - єдного рана:
Ни галичан! Ни истуканüв!..

***
Всї пиля мене дуже вчені,
Културні, здержані, розумні…
Й кыбы ни мат мüй просоленый,
Та туйкы так бы было сумно!..

***
Яка - любов?! - я знати хотїв,
Й циганка вчора ми сказала:
- Любов така, ги тото потя,
Што, летячи, ся на тя всрало.

***
Менї вночи гüно яло ся снити.
Йсе значить - гроші мали бы ми быти.
Лем з того сна ни маву я хüсна,
Бо нич нигде ни вижу крüм гüна.

***
Вино в погарови росов зацвіло,
Хлїб свіжый сміє ся из бловдера.
Лем тяжко гüнови, што вчора было
Дарабом буженого шовдыря.

***
Ци сь в пеклї пив з чортом блудливым,
Ци зайшов ись попішати в рай -
Де й якый бысь ни быв щасливый,
А на годинку - позирай!

***
За які й чії гріхы
Я зотлїв, а не згорів?!..
Молоді мої стихы,
Вы - такі старі…

 
***
Так в ня на души, гикой в сьüв осени -
Світлови и тьмі мош золотїти:
Маву листя, вбы го з себе зверичи,
Маву крыла, вбы м годен летїти!..

***
Гуркочу, ги повінь,
Хоть час мüй ни туй є:
Иннись кить ни вповім,
Вже завтра нитко ня ни вчує…

***
Цїнуву цїмборüв, айбо и враг мерзкый
Для мене годен быти хосновитый:
Уд цїмборы ся дüзнаву – тко я такый,
А уд врага – якым я маву быти.