СПÜВАНКЫ ЦЇМБОРАМ ДЇТИНСТВА,

КОТРЫ СИСЇ СПÜВАНКЫ ВЖЕ НИГДА НИ УЧУВУТЬ

 

ФЕРКО АНДРІШКО

Мы з Ферком ходили в єден клас,
А ошкола у тот час была на Млацї.
И товды нияк ни мали сьме на гадцї,
Ош Ферка ни буде скоро меже нас.

До ошколы приходив овüн з Лазüв,
Постüльцями топчучи челлену глину.
Я до вшколы чалапіндав из долины –
Там из ним им в єднüв лавици сидїв.

Хоть и быв Ферко у мене цїмбора –
Кой лазян имали долиняне бити,
Вд мене мусїв и Ферко ся сокотити –
Бігарями м и каміньом йих тїряв.

Удходили сьме ошколу, дїтвакы.
Айбо што товды ошкола нам давала?! –
Вчитилї й самі нимного знали,
Удбывали аттот труд за копікы.

Мы з Ферком росли в страшный совіцькый час:
Тко ся вчити хотїв – мусїв сам ся вчити…
Лем збüлшого люде йшли робити –
Йшли в робочый – у жебрацькый клас…

… Было лїто, кой им взнав єдного дня,
Ош Ферко поів нидобрых грибüв,
И взяла го, сигіняшного, галиба,
Молодинького фаттьова, лигіня.

У Совіцькому Союзї Ферко вмер.
Я вмираву в низалежнüв Украйинї.
Умираєме єднако товды й нынї –
Час вже памнять у селї за нас истер.

Попозирайте мüй

старый сайт:
http://gafya.narod.ru/

Дзеркало сайта

http://petrovtsiy.ltd.ua/

Tegs:

русинськи русинські співанки писни пісні фигли колядки, іван петровцій, вірші петровція, іван петровцій біографія, русины народ, закарпатские русины, русины на украине, становище русинів у галичині, галицкие русины, карпатские русины, русины фото, русинське радіо, русины, русини, русинська мова, русинский язык, русинська нація, русинська музика, русинська родина, русинськi співанкы, русинськi стихы, русинська правда, русинская литература, русинська література, русинская поэзия, русинська поезія