СОНЕТ ЗА СТАРÜСТЬ

Я відїв як дербанку изломили
И несли в руках, прекрасну й неживу,
Таку щи молоду, пахнючу, милу
Понюхали, и… верли на траву…

Дербанка мало, лем - красиво! - жила…
Та я вас втвітити другоє зву:
Яка страшна й нифайна стара чилядь -
Уповіште ми: нашто вни живуть?!..

Ниє здоровля, и краса пропала,
Лем спомины про бурю юных сил…
В нидüдавому слові "старожил"
Новых жил вать ниє, вать дуже мало.

Вмирати треба молодым, бо инак - кара
Паде на душу ти й на тїло: старüсть…

Попозирайте мüй

старый сайт:
http://gafya.narod.ru/

Дзеркало сайта

http://petrovtsiy.ltd.ua/

Tegs:

русинськи русинські співанки писни пісні фигли колядки, іван петровцій, вірші петровція, іван петровцій біографія, русины народ, закарпатские русины, русины на украине, становище русинів у галичині, галицкие русины, карпатские русины, русины фото, русинське радіо, русины, русини, русинська мова, русинский язык, русинська нація, русинська музика, русинська родина, русинськi співанкы, русинськi стихы, русинська правда, русинская литература, русинська література, русинская поэзия, русинська поезія