Напився батичко сливлянкы й черешньüвкы
На свальбі в первого сусїды-курваша.
И потягнув го чорт до дешевої дьüвкы –
Хоть пуца спала, та дрочилася душа.

А в тüм селови
Дьüвкы файтові:
Всї тріперові – пичодайкы молоді.
Там францоватых
Ни зраховати –
Йих ни єбати, ай хуяти по пиздї!

Имився батичко за Анцю, ги за сливу –
Руками держить за нидойині цицькы.
При людьох Анця заголилася – щаслива! –
И пытать батичка, ай …тамкы хуй мняккый.

Хуй ни встає, хуй висить, ги гужовка –
Тонкый, слабый, ги нигодованый червак.
И в Анцину пизду товсту засунув бовтку
Сын батичкüв – щи нившколованый дїтвак.

Позирать батичко на єбучого сына,
Як тот засовує пуцищу, гикой меч.
И в батичка тече из пыска збісна слина,
А з пуцы мокрої в пачмаґы цяпле сеч.

И туйкы сталося, што мусїло ся стати –
Устав у батичка, гикой рудина, хуй.
И лем го Анци яв у пичу засувати,
Всьый задржав, и блїдый впав такый аттуй.

Видав, ни удержало батичково серце:
Уже й ни кываться – лежить собі мертвый.
А хуй стойить, стырчить – з пачмаґ, ги струк, продерся:
Товстый, челленый – навхтемашнї дны живый!