Щи ни вмерла в ня хуйина, щи є сила в яйцьох,
     Щи уцїряться ид минї фрайирочка Анця.
     Уздыхавуть доґде лабы мынкаві фаттьовы,
     А я собі полиґіню, кыдьбым быв здоровый.

Што ми душа? – Кыдьбы тїло! – Я щи покурвaрю! –
Тко ми стане на завадї – я го в пысок вдарю.

     Побетярю з лиґінями вєдно на свальбинї –
     Дома ни дам ґаздовати ни єднüв плянтинї.
     Най курвы ся уцїрявуть, радувуть ся льофы –
     Наімеся мы шовдыря, тай упийме кофій.

Што ми душа? – Кыдьбы тїло! – Я щи покурварю! –
Тко ми стане на завадї – я го в пысок вдарю!

     Головноє: вбысьме годны файно фунґовати –
     Будуть нашому курварству вшыткы ся вдивляти.
     Улїзиме з лиґінями на горы Карпаты.
     Й кить ни вмерли в нас хуйины – й там будуть стояти.

Што ми душа? – Кыдьбы тїло! – Я щи покурварю!
Тко ми стане на завадї – я го в пысок вдарю.