Жив єден фаттьüв у Римi
В дуже давнüм вiцї:
Прийде, поникать, пüбє всьых -
Венi, вiдi, вiцї.

Видить ми ся, Цезарь звали
Аттого фаттьова -
Прийде, поникать, пüбє всьых,
Тай бутьте здоровы!

Кой за йсю м му сохту вчув,
Быв им дїтвачатьом -
Венi, вiдi, вiцї сам
Яв провбайловати.

Памнятаву, ош сперву
Лем чинив им венi,
Бо на бüйку дись прийду -
Вже ми зубы в жмени.

Пак ся пару раз вдало
До половкы вiцi...
Хоть им з бüйкы й утїкав,
Айбо - быв им в бüйцї !

Дись на пятый раз им втїк
Пуд сукман Марiцї:
Венi, вiдi ся вдало -
Ни вдалося вiцї!..

Денно й нощно м товды яв
Iсти солонину.
На горгошi геренду,
Й - з кычеры в долину!

Чуву: маву мüць в мышках,
Кüсткы - оцїльовi.
Беремена ношу в млин
Двох - и трьохвiковi.

Шийталуву арсагом -
Всї ся вдомыкавуть.
В хащи вовкы, медвидї
Гет уд ня втїкавуть.

А дись в тот час у селї
В нашüм сурдикови
Жив такый, ги й я, фаттьüв -
Вбы ня бог, файтовый.

Й туй ходити сьме яли
Вбоє вд єднüв дьüвцї -
Уд такüв, што кить ї вiдi,
Нараз хочеш - вiцї!..

Хоче ввüн, и хочу я,
Айбо й дьüвка хоче...
Туй такоє меже нас -
Тко кого ростопче!

На бiду сьме ся зыйшли
Пянi в виндигловi -
Злi, ги сершуны в яри,
Ги быкы, здоровi.

В рукы я ухопив стüл,
Й так им го впарiздив,
Що му з пыска зубы всї,
Ги зерно, полїзли.

В рукы бочку ввüн вхопив,
Й так ня звирьхы гыгнув,
Що ми правоє плече
Пуд черево выгнув.

Дале в хüд пüшли склянкы
Вєдно з погарами...
Уломили сьме стїну
Меже возорами...

Я му спереду вгачу,
Ввüн минї - из боку!
В нього носа вже ниє,
А у мене - ока...

Чуву - ребра ми вломив,
Но, а я му - рукы...
Кров из пыскüв, ги вода,
Айбо вба - ни звука!

Лем дись скло задзиньконить,
Стüльцї затрiскочуть -
Бю, бо хочу вiцї я,
Бє и ввüн, бо - хоче!

Туй кой заможу ся я
Пястив по копони -
Фырк пуд креденц, ги брындак,
Й клїпнути ни годный.

Впав и я на падамент,
И - нияк ни встану...
Й туй заходить из двора
Єден цїмбор пяный.

Каже: - Й дале так чинїть,
Тратьте ся у бüйцї,
А в хлївi сын корчмаря
Чинить дьüвцї - вiцї!

-Чуєш, фраце,што там є?! -
А ввüн каже: - Чуву...-
Айбо й цят ся ни кыне...
Тай я ни бируву...

И вд товды м запамнятав:
Кить хоч венi вд дьüвцiї
Сил на битку ни втрачай -
Буде вiдi й вiцї!